Um ar-Rasas, oude bijbelse plaats
Gelegen in de semi-aride steppen van de Jordaanse woestijn, wordt de plaats van Um ar-Rasas geassocieerd met de bijbelse vestiging van Mephaat, genoemd in het boek Jeremia. Mephaat was een van de plaatsen die veroordeeld was tot vernietiging
De regio was al bevolkt aan het begin van de bronstijd, vanaf het 3e millennium voor Christus.
De Romeinen gebruikten het terrein als militair kampement en het werd vervolgens opnieuw bewoond door christelijke en vervolgens moslimbevolking.
Archeologisch belang van Um ar-Rasas
De opgravingen die op de site zijn uitgevoerd, hebben overblijfselen uit de Romeinse en Byzantijnse tijd aan het licht gebracht, evenals voorwerpen die dateren uit het begin van de moslimperiode.
Een van de belangrijkste vondsten is de mozaïekvloer van de Saint-Etiennekerk, gemaakt tegen het einde van de 8e eeuw. Deze perfect bewaarde grond is de grootste die in Jordanië is ontdekt. Deze mozaïeken vertegenwoordigen scènes van vissen en jagen, evenals de belangrijkste omliggende steden van die tijd.
Byzantijnse tijdperk
Jeruzalem werd het centrum van de christelijke wereld met de komst van bedevaarten naar de bronnen van religie vanaf de 4e eeuw, en sommige pelgrims kozen ervoor om zich in de woestijn te vestigen en daar kloosters te stichten. Um ar Rasas werd toen een kerkelijk centrum waar veel Byzantijnse kerken werden gebouwd.
het moslimtijdperk
Moslimlegers vielen Palestina binnen in de eerste helft van de 7e eeuw en genoten de steun van de Arabisch sprekende bevolking van de regio die het Byzantijnse bestuur van de regio niet op prijs stelde. In die tijd waren veel mozaïeken misvormd vanwege beperkende wetten tegen christelijke afbeeldingen. En in die tijd werden veel christelijke religieuze gebouwen verlaten.
over de plaats, Umm Ar Rasas:
Umm ar Rasas ligt ongeveer dertig kilometer ten zuidoosten van Madaba en is een dichtbevolkt gebied vanaf het begin van de bronstijd. De site wordt in de bijbel (Jeremia) genoemd onder de naam Mephaat.
Sinds 2004 op de Werelderfgoedlijst van Unesco, blijft een groot deel van de site begraven en zijn nieuwe opgravingen nodig om het geheel aan het licht te brengen.
De meest opmerkelijke ontdekkingen hebben betrekking op de mozaïeken die de vloer vormen van de Sint-Stefanuskerk (daterend uit 786 n.Chr.). Deze mozaïekvloer is perfect bewaard gebleven en is de grootste in zijn soort in Jordanië.
Gesproken commentaar in de film:
Ten oosten van de rivier de Jordaan, een paar kilometer ten zuiden van Madaba, maken opmerkelijke mozaïeken die de vloer vormen van een 7e-eeuwse kerk deel uit van een Werelderfgoed. De plaats trekt niet al te veel toeristen en het bezoek is erg interessant, vooral omdat je de tijd neemt om zijn wonderen te bewonderen.