Tasjkent
De hoofdstad van Oezbekistan, een land in Centraal-Azië, heet Tasjkent en deze stad is ongeveer 2200 jaar geleden ontstaan. Vóór de komst van moslims werden zowel de stad als het vorstendom Chach genoemd. In de 6e eeuw maakte Chach deel uit van het Turkse Khaganate (een khaganate is een koninkrijk onder leiding van een Khan).
Chach werd aan het begin van de 8e eeuw veroverd door de Arabieren. De Mongolen volgden de Arabieren op en de legendarische wreedheid van hun keizer Genghis Khan vernietigde de stad en slachtte een groot deel van de bevolking af in 1219.
Onder Tamerlane (Amir Timur) werd de stad gedeeltelijk hersteld, omdat hij Tasjkent als een strategische stad beschouwde.
In de 16e eeuw gaf de Oezbeekse Shaybanid-dynastie Tasjkent aanzienlijke culturele invloed omdat de soevereine Suyunchkhoja Khan beroemde wetenschappers, dichters en schrijvers aan zijn hof had uitgenodigd. Later waren er veel oorlogen die Tasjkent onder andere tegen Bukhara wierpen.
Aan het einde van de 18e eeuw werd Tasjkent een onafhankelijke maar kortstondige staat ... Al in 1809 werd Tasjkent, dat intussen de rijkste stad van Centraal-Azië was geworden, gehecht aan het khanaat Kokan, waardoor de ontevredenheid van een groot deel van de geestelijkheid die zich naar Buchara wilde scharen, maar intussen had Rusland zijn leger gestuurd.
Tasjkent was Russisch geworden ... Maar het Russische rijk zou niet lang verdwijnen ten gunste van de Sovjet-Unie.
De Sovjets waren er snel bij om Tasjkent te industrialiseren en in de jaren dertig had de stad een belangrijk industrieel weefsel ontwikkeld. Deze industrialisatie zou zich nog sneller ontwikkelen met de oorlog van 1940-45, toen de Sovjets een deel van hun industrie van Rusland naar Centraal-Azië verplaatsten om vernietiging door de nazi-legers te voorkomen. In die tijd was er een zeer sterke bevolkingsgroei, grotendeels vanwege de Russische vluchtelingen en Duitse communisten die het 3e Rijk in hun land ontvluchtten. Velen van hen vestigden zich permanent in Tasjkent, dat een kosmopolitische stad is geworden.
Een grote aardbeving in 1966 vernietigde veel van de oude monumenten en de wederopbouw accentueerde het Sovjet-architectonische karakter nog meer.
Onder de weinige monumenten die de aardbeving hebben overleefd, is er het Hazrat Imam-complex.
Hazrat Imam Complex
Dit complex bestaande uit een moskee en madrassa's lag in het begin van de 20e eeuw in puin, deels na de aardbeving maar ook vanwege het chronische gebrek aan onderhoud. Tasjkent had zichzelf uitgeroepen tot "culturele hoofdstad van de islamitische wereld" en werden de autoriteiten gedwongen om het pand renoveren. En net als in Oezbekistan zitten we niet altijd in het vet als het gaat om de rehabilitatie van oude monumenten, de ruïnes van de oude groep zijn met de grond gelijk gemaakt en de gebouwen herbouwd.
Onder de belangrijkste gebouwen van deze set bevinden zich het mausoleum van Khazrati Imam en de Barakhan-madrassa.
Tasjkent metro
Na de aardbeving van 1966 begonnen de autoriteiten met de bouw van de eerste metro in Centraal-Azië. De bouwers hebben speciaal voor de stations gezorgd door ze met de mooiste knikkers te versieren en ervoor te zorgen dat geen station op een ander lijkt. De metro is gebouwd in strikte overeenstemming met de antiseismische normen en moet bestand zijn tegen een aardbeving met een kracht van 10. De metro van Tasjkent, gebouwd tijdens de Koude Oorlog, kan ook dienen als een atoomschuilkelder. Vanwege het strategische karakter was het tot 2018 ten strengste verboden om daar films te maken en te fotograferen. We zijn er gelukkig in 2019 geweest...
het plovcentrum
Het nationale gerecht in Oezbekistan is plov, een gerecht gemaakt van rijst, schapenvlees of rundvlees en groenten. Tasjkent heeft zijn "plov-centrum" waar dit traditionele gerecht in gigantische potten wordt gemaakt. Het is een toeristische trekpleister geworden...
de Chorsu-markt
Tashkent heeft ook een enorme overdekte markt waar je alle producten kunt krijgen die nodig zijn om een goede plov te maken, maar ook veel andere dingen. Vooral gedroogde vruchten die uitstekend zijn.